(www.apotheekmuseumkisters.nl)
Op initiatief van Theo Lambers, een van de gangmakers in onze wijk, trok een klein aantal Fluitersmaters op 26 april 2011 naar Doorwerth om Apothekersmuseum Kisters te bezichtigen. Mevrouw Kisters deed open en ze begon direct voortvarend te vertellen.
“Het logo op de mat slaat natuurlijk op Kisters – Ascherman. Ascherman is mijn eigen meisjes naam.”
Ik ben direct onder de indruk. Ze gaat door: “Het glas-in-loodpaneel is van de kunstacademie van Belgisch Mechelen. Zal ik voorgaan? Dit komt van Rhodos van de vakantie en de balansen in de vensterbanken zijn van Nederlands fabricaat Dit zijn de beschermheiligen van arts en apotheker: de een heeft een urinaal en de ander heeft een vijzel in de hand.” Het duizelt me van de details en ik besluit dus maar een beetje mijn eigen weg te gaan, want dit hou ik niet bij.
In de loop van hun leven heeft het echtpaar alles uit hun werk verzameld. Maar ze deden veel meer. Ze kochten kunst, tegeltjes, tegelpanelen, glas en lood, kasten en vitrines om hun verzameling te tonen en te perfectioneren. Complete apotheken uit diverse Europese landen werden aangeschaft.
We gaan de trap af en we komen in een kelderruimte. Maar het is heel ruim en licht. Het ruikt er fris. Alles om door een ringetje te halen. Ik realiseer me, dat ik zeer onder de indruk kom van de historische perfectie van alles wat ik zie. Het aantal details, die de moeite waard zijn overweldigt. Ondertussen maak ik druk foto’s uit angst, dat me wat ontgaat.
Ze legt uit hoe vroeger pillen werden gedraaid en ze laat zien welke apparaten daar later voor werden gebruikt. Hoe het vouwen van poederpapiertjes langzaam steeds meer werd geautomatiseerd. Er staan wel vier van die apparaten. Het meest treft me de verbandtrommel, die wij in de jaren 50 thuis hadden. En het keteltje, dat soms wekenlang stond te stomen in de slaapkamer van mijn altijd zieke broertje.
Op een kast met bijna 50 kleine gapers staan ook nog 5 grote mij aan te staren.
Dit museum is van landelijke klasse.
Geef een reactie